Αποχή. Αναγκαστική. Αποσύνδεση δικτυακή. Και ξαφνικά εκδρομή. Επανασύνδεση ευκαιριακή. Φίλοι παλιοί, από το πουθενά που ήταν πάντα εκεί. Εδώ κι εκεί...
Με ποιον μιλάς; Ποιος είναι αυτός; Ο τωρινός; Ή εκείνος του παρελθόντος; Και χωρίς περιστροφές, ποιος ΘΕΛΕΙΣ να είναι; Μιλάς ΤΩΡΑ σε αυτό που ήθελες να ήταν ΤΟΤΕ και δεν ήταν ποτέ, ή είσαι εκείνος του ΤΟΤΕ που ξαφνικά στο ΤΩΡΑ αναρωτιέται τί στο διάολο συμβαίνει... Α! αποκλείεται να φταις εσύ ο ίδιος, ο ΑΛΛΟΣ -εκείνος ο άχρονος- πάλι κατι πρέπει να σκαρώνει. Και πάλι νάτη η ηλίθια έκπληξη, να προσπαθείς να ανακαλύψεις ποιο κομμάτι σου απευθύνθηκε σε ποιον και σε ποιο χρόνο...
Κάτι δεν πάει καλά. Πρέπει να το σκεφτώ...
Πάντως, όσο περισσότερο σκέφτεσαι το παρελθόν τόσο επιταχύνεις το μέλλον...
Νομίζω δηλαδή...
Τουλάχιστον για το παρόν...
Και ξανά και αυτή τη φορά κυρίως για σας για σας φίλοι: "Glissez mortels. N' appuyez pas!"
Μην κοιτάτε εμένα. Την έχω πατήσει από καιρό....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μιλας σε εκείνον που θες, αγνωώντας εκείνον που είναι...και χωρίς περιστροφές, ο χρόνος ήταν, είναι και θα είναι..... και αυτός ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο ίδιος, είτε θές να του μιλάς είτε όχι.
Αυτός, ο άλλος, που είναι ο ίδιος, ο άχρονος, που ήθελε να είναι αλλά δεν του μιλούσες, άρα δεν υπήρξε ποτέ, σε κοιτάζει πάντα γλυκά..
όλα πάνε καλά, απλά δεν χρειάζεται να το σκεφτείς..
Και εσύ δεν έχεις πατήσει τίποτα και ποτέ, γι΄αυτό και σε κοιτάμε!!
Δημοσίευση σχολίου